മരമായിരുന്നു ഞാൻ ,നെടുങ്ങനെ പിളർന്നു
ചോരയിറ്റു വീണ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട മരം
നീതിമാന്റെ ചുമലേറാൻ വിസമ്മതിച്ചു
പിന്മാറാൻ ശ്രമിച്ചു പരാജയപ്പെട്ട നിസ്സഹായ മരം
തുല്യ ദുഃഖിതരായിരുന്നു നമ്മൾ
അപരനായി മുറിക്കപ്പെടാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ.
കഴിയുമെങ്കിൽ ഈ പാനപാത്രം ഒഴിഞ്ഞു പോകട്ടെയെന്നു
നീയും ഞാനും ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു .
തിരുവെഴുത്തുകൾ നിറവേറപ്പെടാനുള്ളതാണെന്ന
ആശ്വാസ വാക്കുകളിൽ ഞാനും നീയും
ഒന്നു ചേർന്നു നിശ്വസിച്ചു.
മൂന്നാണികൾ തുളഞ്ഞു കയറുമ്പോൾ
അബാ പിതാവേ എന്നു വിളിച്ചു
നിന്നോടൊപ്പം കരഞ്ഞ കുരിശുമരമാണു ഞാൻ
നിന്റെ ജന്മം ഉത്ഥാനത്തോടെ സഫലമായെങ്കിൽ
പ്രത്യാശയുടെ പ്രതീക്ഷയുടെ
പുത്തൻ പ്രതീകമാകാനായിരുന്നു എന്റെ നിയോഗം .
ഞാൻ കുരിശു മരമാകുന്നു
മൂന്നാണികൊണ്ടു ജന്മം
സഫലമാക്കപ്പെട്ട അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട മരം .
No comments:
Post a Comment